2012 benim için çok ama çok ilginç bir yıl oldu. Bir sürü yeni insan tanıdım ve bir sürü insan çıkardım hayatımdan. Hayatıma aldıklarım için de çıkardıklarım için de hiç pişman değilim. Birçok ihanet, yediği kaba pisleme, aldatma, aldatılma, sahtekarlık gördüm. Bu kadar kötü kavramın içinde çok güzel, çok iyi şeyler de gördüm elbette.
Genel anlamda 2012 yeni oluşumların ve yeni başlangıçların yılıydı.
Yalnız öyle şeyler gördüm ki anlatmadan geçemem.
Gerçek dostluğu gördüm. Uzun yıllar sonra bunu hissedebildim.
İnsan karalamayı gördüm.
Başarı uğruna yapılan her şeyin makul olacağını düşünenler gördüm.
Egosuna yenilenleri gördüm.
İyi niyeti gördüm.
İnsanın en önemli ihtiyacının sağlık olduğunu gördüm.
Fetva ve takva arasındaki o ince çizgiyi gördüm.
Kabullenmeyi öğrendim.
“Büyük lokma ye, büyük laf söyleme” nin birebir şahidi oldum.
İnsanların saçma şeylere körü körüne bağlandıklarını gördüm.
İyi niyetin suistimal edildiğini, ama yine de değer bilenleri gördüm.
Projesinde başarılı olmak için birçok kavramı yerle bir edeni, herkesi ve her şeyi satabilecek potansiyelde olanları gördüm.
Koltuk sevdasını gördüm.
Proje proje diye koşanların aslında koşu bandında olduklarını gördüm.
Aslında buraya yazılacak çok fazla şey var ama uzatıp da sıkmak istemiyorum. Doğruya doğru, yanlışa yanlış diyen biri oldum hep. Umarım 2013’te de böyle birisi olurum. Çıkarlarım için kimseyle işbirliği yapmam, çıkarlarım için her yolun mubah olduğunu düşünmem, sırf başarılı olacağım diye kimsenin hakkını yemem, kimseyi kırmam umarım.
2013’ün birçok şeyi getirmesini elbette istiyorum ama her şeyden önce sağlığımız yerinde olsun, o kafi.
Mutlu yıllar herkese.
Bir Cevap Yazın