Merhaba,
İlk defa böyle bir istekle karşınızdayım. Okuduğunuzda hak verirsiniz umarım bu isteğime. Aşağıdaki e-kitabı satın almanızı rica ediyorum.
Sebebini açıklayayım.
2013 yılı, Haziran ayının ilk günlerinde bir sabah. Cihangir’de bir abimin evinde kalmışım. Sokaklar geceden kalma toz, duman, gaz. Hiç olmadığı kadar sağduyulu, hoşgörülü ve anlayışlıyız muhit olarak. Direniyoruz. Daha rahat, daha güzel ve daha özgür bir hayat için, hayatımızın o gününe kadar içimizde birikmiş, bizi kemirmiş fakat bir türlü dışarıya vuramadığımız haksızlıklar için direniyoruz. Evinde kaldığım abi ile birlikte sandviç malzemeleri ve ekmek alıyoruz. Sonra 2 kız çıkıp geliyor. İlk defa tanışıyoruz. Onlar da taksiden poşet poşet ekmek indiriyorlar. Birlikte direnenlere sandviç hazırlayacağız dağıtmak için. Başlıyoruz hazırlamaya ve derken kapı çalıyor. O güne kadar sadece İnternet üzerinden tanıdığım süper kahraman Aynebilim‘i ilk defa orada et ve kemik olarak görüyorum. Bana ekmekleri nasıl kesmem gerektiğini anlatıyor. Kendinden o kadar emin ve kendisi ve ses tonu o kadar tatlı ki “hayır” diyemiyorum. Zaten o günlerde herkesin üzerindeki o “Yes Man” tavrı “Türk Baharı olur mu lan?” düşüncelerine salmıştı bizi. Her neyse, onu orada ilk ve son kez görüyorum. Sonrasında yine İnternet üzerinde konuşmalar, yazışmalar.
Kahramanımız Ayn birkaç ay önce Kamboçya’ya gitmişti. Çok önemsememiştim ilk başta, nasılsa döner demiştim. Nihayetinde daha beni adadaki evinde misafir edip o harika yemeklerinden tattıracaktı, öyle konuşmuştuk. Yalnız kız gitti, gelmiyor. Dayanamadım sordum. “Neye gittin oraya?” dedim ve aşağıdaki cevabı aldım:
http://friendfeed.com/aynebilm/eaa8f57f/ilk-size-anlataym-lan-ffciler-ne-de-olsa-en-eski
Ayn oraya gerçekten aç olanların karnını doyurmaya gitmiş. Kız orada aşevi açtı ve gerçekten ihtiyacı olanlara yardım ediyor. Freelance çalışıyor Ayn. Bu sayede Kamboçya’da rahatça yaşayabiliyor. Kazandığı paranın bir kısmını da bu aşevi için kullanıyor. Ben hemen vicdani refleks olarak “Biz ne yapabiliriz?” diye sordum. “İstediğin zaman yemek ısmarlayabilirsin” dedi. “Nasıl?” dedim. “e-kitabımın geliri oraya gidecek, onu satın alabilirsin.” dedi. Ben de hemen satın aldım küçük bir katkı yapmak için.
Şimdi siz de bu 10 TL’lik e-kitabı satın alarak siz de Kamboçya’da gerçekten aç olan insanların karınlarının doymasına yardımcı olabilirsiniz.
Lütfen.
Sevgiler.