Daha önce Ceyhan Depremi ile ilgili bir yazı yazmıştım. O depremden 1 yıl sonra İstanbul, İzmit, Gölcük, Yalova, Sakarya gibi kentlerimiz maalesef ürkütücü bir afet yaşadılar. Bütün afetler ürkütücüdür aslında. Ancak o sabah uyandığımızda gördüğümüz manzara korkunçtu. Adana’dan televizyondan seyrediyorduk olanı biteni. Maalesef bu saydığım kentlerin hepsi perişan haldeydi…
11. yılı. Evet depremin 11. yılındayız. On binlerce canın gittiği depremin 11.yılı. Bu yıl da İnşaat Mühendisleri Odası ile beraber Gölcük’e depremzedeleri ziyarete ve Depreme Karşı Duyarlılık Yürüyüşü’ne katılacağım. Depremi unutmadık diyeceğiz. Geçen sene dediğimiz gibi.
En çok yıpranan kentti Gölcük. Hayatımda büyük bir tecrübeydi benim için. Gittim, gördüm. Depremin insanları nasıl yaraladığını gördüm. Her insanda nasıl etki bıraktığını gördüm. Abartmıyorum, Gölcük’te yaşayan herkes o depremden maddi ya da manevi etkilenmiş. Kimisinin oğlu sakat kalmış, kimisi aklını yitirmiş, kimisi ailesini, iş yerini kaybetmiş. Bir mahalle sular altında kalmış. Hala elektrik direği suyun altında. Gölcük’te hala acı var. Hala.
Bu sene de yine elimizden geldiğince o halkın yanında olacağız. Bu sene de 16 Ağustos’ta Gölcük’te olacağız. İnşaat Mühendisleri Odası, Türkiye genelindeki şubelerinden temsilcilerle katılacak bu sene de. Dileriz ki yine büyük bir yürüyüş olur ve yetkililer insanların depreme karşı ne kadar duyarlı olduğunu anlarlar. Artık depreme karşı daha fazla kayıp vermek istemiyoruz.
Deprem öldürmez, bina öldürür… Bu yıl siz de bize katılmaz mısınız?